Het is een perfecte dag voor een perfecte dag vermeld de verpakking van deze kaarsen. Ik kreeg ze laatst cadeau van een lieve vriendin. Ze waren ook nog in prachtig cadeaupapier verpakt. Ik zag de foto’s in mijn ‘galerij’ voorbij komen en dit blog verwoord de herinnering aan hoe die dag zich zonder idee in zijn perfecte eenvoud ontvouwde.
De vriendin en ik hadden op een ochtend even app contact en in dat contact ontstond spontaan een idee. Op, naar later bleek, toevalliger wijze was er ruimte ontstaan in onzer beide agenda’s waardoor er hier ruimte was. Voor de uitvoering van dat idee had zij een bepaalde ‘veiligheid’ nodig en om die te bereiken hadden we op een bepaald tijdstip ergens afgesproken. Vlak voordat ik de deur uit liep, werd ik gebeld. Ik twijfelde of ik op ging nemen maar zag wie het was en besloot hier even de tijd voor te nemen. Het was een kort maar krachtig (en dus helder ;-)) telefoongesprek maar daardoor was ik wel wat in de vertraging.
Ik besloot me daar niks van aan te trekken en me niet te gaan haasten. Genoot van de fietstocht langs het prachtige meer en zag bij aankomst op de afgesproken plek, dat zij er nog niet was. Een minuut later kwam zij aangefietst en verontschuldigde zich voor haar vertraging. Ze was even de stad in geweest om iets te kopen voor mij en het inpak proces had nogal wat tijd in beslag genomen. Ik vertelde dat ik ook vertraagd was dus toevallig kwam het perfect uit qua timing.
We hebben op onze fietstocht heerlijk gelachen om het inpak verhaal. Met volle aandacht en zorgvuldigheid was het cadeau ingepakt. En telkens als zij dacht dat het ‘klaar’ was, werd er nog een lintje en stickertje bij gepakt om het nog mooier te maken. Ik zag al helemaal voor me hoe ze bij die toonbank stond. Wiebelend van haar ene been op haar andere been, met een schuin oog op de klok en met haar andere schuine oog kijkend naar het inpakproces. Niet wetend dat ik ook om andere redenen in de vertraging was. Ik kon ook voelen hoe de inpakker zijn best aan het doen was om het van zichzelf al perfecte cadeau, zo perfect mogelijk te versieren. Op zich was dat al een cadeautje.
De rest van de middag met de zonder idee spontane geplande activiteit verliep heel fijn. Er werd gecreëerd, geschilderd, gewandeld, gepraat, gelachen en gehuild. En dat alles met een vederlichte veerkracht. En als toetje kreeg ik het zorgvuldig ingepakte cadeau overhandigd. Normaal let ik er niet zo op hoe ik iets uitpak maar aangezien ik het verhaal kende, pakte ik ook heel zorgvuldig uit zodat de verpakking mooi intact bleef. En wat bleek: het cadeau zelf was evenzo zorgvuldig ingepakt: ‘it’s a perfect day for a perfect day’ stond erop! De gever mompelde nog wat over de uitgekozen kleur die wellicht niet helemaal zou passen in mijn interieur. BOEIEN! dacht ik en genoot van het perfecte moment.
Wat mij betreft een mooie verwijzing naar de perfectheid van alles wat er is. Zonder idee (en ID) zit er perfectie in elk moment. Ook in DIT moment. In alle eenvoud.
ps: Wil je ook een keer zonder idee met vederlichte veerkracht komen schilderen? Weet dat je welkom bent! Soms zijn woorden teveel en zegt de eenvoud van het creëren zonder idee ALLES.