De laatste tijd hoor ik mezelf regelmatig hardop zeggen: ‘Wat is het toch een wonderlijke wereld waar we in leven’. Hoe is het mogelijk dat uit die ene vormloze universele levensenergie zoveel vorm gecreëerd is en telkens weer wordt.

Regelmatig kijk ik ook vol verwondering naar de pauwen die rondlopen op De Knuffelboerderij. Wauw! Wat een kleurenvariatie heeft dat dier in zijn veren. En wat een kleurenspel ontstaat er als het (zon)licht op de veren schijnt. Kijkend naar de kuikens van de pauw, die rondlopen in hun ‘gewone’ grauw/grijze verenpakje, verwonder ik me er over dat al dat moois pas veel later tevoorschijn komt. Pas na ruim een half jaar verandert het grauw/grijze verenpak in dat prachtige gekleurde verenpak. Wat een transformatie! En elk jaar wordt bijna het gehele verenpakket vervangen door nieuwe veren. En daar hoeft de pauw zich helemaal niet mee te bemoeien.

Regelmatig zit ik ook vol verwondering te luisteren naar de ‘verhalen’ over de toestanden in de wereld. Zoveel mensen zoveel verschillende verhalen! Hoezo tweedeling? hoor ik mezelf tegenwoordig regelmatig zeggen. Zoveel mensen zoveel meningen en dat zijn er ontelbaar vele malen meer dan twee!! En is het niet wonderlijk dat alle mensen met al hun meningen/verhalen uit dezelfde levensenergie gecreëerd zijn’? Of je nu in Amerika, Afghanistan of Harderwijk geboren bent, dat maakt niks uit. Allemaal zijn we ontstaan vanuit dezelfde vormloze energie. Met al onze ideeën, waarheden, overtuigingen en eigenaardigheden.

Voor mij ontstaat er dan een soort van rust. De rust om te luisteren naar het verhaal van de ander. De rust om te luisteren naar mijn eigen verhaal. De rust om niets te hoeven veranderen aan wie dan maar ook. 

Wetende dat DIT blijkbaar is wat er nu ervaren wil worden en vol verwondering over die magische wereld!

PS: en voor degene die nog iets dieper wil kijken: waar en hoe nemen we die wonderlijke wereld eigenlijk waar? Mijn moeder zei het vroeger zo vaak: ‘verbeter de wereld begin bij jezelf’. Waar anders? zou ik er nu aan toe willen voegen 😉