Vorige week kwam de uitdrukking ‘een verborgen agenda hebben’ een paar keer langs in webinars die ik volgde. Dat leek mij wel een leuke titel voor een blog dus zo gezegd zo gedaan. Nadat ik dit als titel had ingetypt bleef het echter blanco in mijn hoofd en kwamen er op dat moment geen woorden.

Een paar dagen later maakte ik samen met mijn dochter een ritje naar de IJstijd in Garderen. Onderweg in de auto viel het ons op hoeveel nieuwsuitzendingen er op de radio langskwamen (drie keer in het uur tijd dat we in de auto zaten) en hoe weinig ‘nieuws’ we daarin te horen kregen. Drie keer kregen we dezelfde items te horen en er was zelfs één nieuwsitem waarbij we allebei uitriepen: ‘hoezo is dat nieuws? dat is toch aan de orde van de dag?’! Bovendien viel het ons op dat datgene wat we hoorden vooral een negatieve lading had. Mijn dochter merkte op dat we maandenlang elk half uur hebben moeten aanhoren hoeveel coronabesmettingen, ic-opnames en doden er waren. Waarom horen we nu dan niet hoe goed het gaat op dat gebied? Dat zou toch hartstikke positief nieuws zijn? Wat we ook niet hoorden was dat ze weer een paar nieuwe ijssoorten bij de ijstijd in Garderen hadden. Kijk dat is nieuws waar wij persoonlijk dan weer blij van worden en de deur voor uit gaan maar dat terzijde 😉

Bij thuiskomst ging ik achter mijn laptop zitten en zag ik het kopje ‘verborgen agenda’ weer staan. Zouden ze bij het nieuws een verborgen agenda hebben kwam er in mij op? Waarom alleen maar negatief nieuws elk half uur de ether in sturen? Waarom noem je het ‘nieuws’ terwijl het eigenlijk al ‘oud’ en herhalend is. Is er eigenlijk wel echt nieuws te vermelden? Welk nieuws is eigenlijk überhaupt vermeldenswaardig omdat het voor ieder mens fijn is om te horen en te weten? Nou ik kan wel wat verzinnen 😉 Want hoe zou het zijn als er ieder half uur in het nieuws vermeld zou worden, dat er één groot misverstand is opgehelderd. Namelijk dat het leven van binnen naar buiten werkt en dat je als mens altijd alleen maar je gedachten kunt ervaren in dit moment. Dat alles, inclusief het nieuws, begint met een gedachte en bestaat bij de gratie van het denken. Zonder denken is er niets. Zonder denken bestaan er geen labels dus ook niet het label ‘negatief’ of ‘positief’.

Toen ik het hier met een vriendin over had tijdens een wandeling kwamen we tot de conclusie dat het nieuws niet anders werkt dan ons ‘hoofd’. We vertellen verhalen die oud nieuws zijn, halen herinneringen op die oud nieuws zijn, gaan in therapie om oud nieuws te ‘verwerken’ en zijn de hele dag bezig met het ‘labelen’ van al ons denken. Terwijl er in werkelijkheid alleen maar iedere keer weer dit moment is waarin zich iets nieuws kan ontvouwen en ervaren kan worden. Nieuws wat van nature ontstaat na inzicht in hoe je als mens je menselijke ervaring creëert. Nieuws wat gevoed wordt door frisse gedachten en een heldere blik. Benieuwd wat er voor jou nieuw te zien is? Kom een keer langs voor een gesprekje of doe mee aan mijn online workshop.

En over verborgen agenda’s gesproken. Hoe dan ook weet ik nu wel ineens wel weer heel helder waarom ik altijd een cd aanzet in de auto zodra ik hoor dat er een nieuwsuitzending op komst is.