Afgelopen maand fietste ik een paar dagen rond op deze fiets uit het jaar 1966! Persoonlijk vind ik dat best ‘oud’ klinken terwijl ik mezelf, uit het jaar 1967, nog niet als ‘oud’ bestempel. Maar dat terzijde 😉
Mijn eigen sportieve fiets, met 21 versnellingen en 2 enorme fietstassen, had ik weggebracht voor een soort van revisie. De reparatie duurde een flink aantal dagen en dus kreeg ik deze oude leenfiets mee. Eerlijk gezegd had ik zo mijn bedenkingen toen ik mijn fietsenmaker met de fiets zag komen aanlopen. Echter vanaf het eerste moment dat ik op de geleende fiets sprong, raakte ik heel enthousiast. Wat een fijne fiets! En dat met géén één versnelling!! Hij trapte heel soepel en licht en maakte verbazingwekkend veel vaart. Moeiteloos fietsen!!! Op het moment dat ik boodschappen moest gaan doen twijfelde ik even of ik de fiets met haar kleine boodschappenmandje mee zou nemen, of de auto zou pakken. Uiteindelijk koos ik voor de fiets en ook dat ging prima. Alles wat ik nodig had, en daar ga je dus anders naar kijken met een klein mandje in plaats van 2 grote fietstassen, paste er uiteindelijk in. En wat er niet in paste, hing in een tas aan mijn schouder. Hoe simpel en eenvoudig wil je het hebben!
Van een oude fiets had ik blijkbaar veel te leren. Er is nog zoveel meer wat ik geleerd heb van die paar dagen rond fietsen op deze oude fiets maar dat is niet in woorden te vatten. Het is vooral een gevoel. Een vredig gevoel gemengd met een flinke dosis tevredenheid aangewakkerd door de eenvoud en degelijkheid van de oude fiets.
Een zeer aangename ervaring en tevens een mooie metafoor om te verwijzen naar de Drie Principes. Met eenzelfde eenvoud en degelijkheid beschrijven de Drie Principes hoe de menselijke ervaring tot stand komt. ‘Keep it simple and life becomes simple’ zei Sydney Banks. Welk inzicht er daardoor bij jou landt, kan ik niet weten. Jij hoeft het nu ook nog niet te weten maar je gaat het sowieso ervaren zodra je gaat zien hoe het werkt.