Welke woorden komen in jou op als je naar de foto kijkt? Bij mij zijn dat de woorden rust, ruimte en vrijheid. Bij jou komen er wellicht andere woorden naar boven. Het is maar net waar de foto je aan doet denken en dat kan voor iedereen weer wat anders zijn en dan komen er andere woorden. Dat lijkt op zich vrij logisch bij zo’n simpel voorbeeld als een foto van het strand en we zullen niet direct de neiging hebben met elkaar in discussie te gaan hierover.

De hele dag door zien we als het ware bewegende beelden voor ons en komen er daarbij woorden naar boven. Woorden die voor ons persoonlijk passen bij het beeld wat we zien. Woorden die soms samen een verhaal vormen over dat beeld. Een verhaal dat in de loop van de tijd is ontstaan als het bijvoorbeeld gaat over het bewegende beeld van je dochter/zoon of de hond. Soms hoor je een ander een verhaal vertellen over je zoon/dochter en herken je er helemaal niks in en heb je de neiging om te twijfelen aan het waarheidsgehalte van dat verhaal en ga je de discussie aan. Een discussie die je nooit kan winnen aangezien iedereen met zijn eigen woorden en ervaringen zijn eigen verhaal vormt.

Stel dat alles wat we waarnemen neutraal is. Dat er iets te zien is, punt. Geen woorden, geen verhaal in ons hoofd. Zo worden we geboren. Zonder verhaal, zonder woorden. In de loop van ons leven leren we dat alles wat we zien in woorden te gieten is. Aap, noot, Mies etc.etc. Op zich nog steeds neutraal en best handig om te weten wat er allemaal te zien is. En ergens bij het opgroeien en woorden leren verliezen we de neutraliteit en leren we er sausjes over heen te gieten met oordelen en verwachtingen over wat we zien. Weg neutraliteit! Het lijkt belangrijk een mening te hebben over wat je ziet. En als een ander het anders ziet, gaan we de discussie aan omdat we denken dat wat wij zien en het sausje wat we daarover gegoten hebben de waarheid is.

Ik daag je uit om daar waar jij denkt De waarheid te zien eens met een neutrale bril te kijken naar wat er echt is. Zonder oordeel, zonder verwachting. Gewoon zien wat er is. Hoeveel ruimte en rust zou er dan ontstaan voor jou en de ander? En natuurlijk vrijheid om te zien wie jij en de ander eigenlijk zijn.