Je hebt vast wel eens iemand horen zeggen dat aan het eind van de regenboog een pot met goud is te vinden. Niemand heeft deze ooit kunnen vinden of beter gezegd bereikt, aangezien de regenboog zich met dezelfde snelheid en in dezelfde richting verplaatst als jij als je er naar toe zou willen rennen. Dat doet mij denken aan het ‘welzijn/de verlichting’ waar veel mensen naar op zoek zijn. Dat punt waarop je denkt verlichting te vinden, lijkt zich continu te verschuiven. Hierdoor blijf je op zoek en lijk je het nooit echt te kunnen vinden. Denk je dat je heel hard moet werken om een bepaalde staat van zijn te kunnen bereiken.
Weer even terug naar de regenboog. De regenboog wordt zichtbaar als er vocht in de lucht zit en de zon schijnt. Zonlicht verschijnt voor onze ogen als wit licht. Wit licht bestaat echter uit alle kleuren van de regenboog alleen die zijn niet altijd zichtbaar. Hetzelfde geldt eigenlijk voor de verlichting waar iedereen naar op zoek is. Je bent al verlicht vanaf het moment dat je geboren bent. Gaande weg ons leven raken we er als het ware het zicht op kwijt. We nemen ons denken steeds serieuzer, leren ‘na-denken’ en verwijderen onszelf van de kern door te denken dat we niet goed genoeg zijn, niet heel. Je mag stoppen met zoeken. En ervaren dat je helemaal heel bent. Verlicht. Die heelheid zit in jou en was er altijd al voordat je er over na ging denken.
Net als de regenboog die in potentie altijd al in de lucht hangt. En voor wat betreft die pot met goud? Nou daar zit je ook altijd al op. De grootste ‘schat’ die er bestaat is het weten dat je helemaal goed bent, precies zoals je nu bent. Ook midden in de regenbui! Los van welke omstandigheid dan maar ook.