Recentelijk merkte ik tijdens een fietstochtje met een vriendin langs het Zeepad op dat het zo’n fijne en mooie omgeving is. Los van welk weertype dan ook kan ik enorm genieten van het prachtige en oh zo veranderlijke wijdse uitzicht. Oh en los van welk weertype dan ook kan ik regelmatig ook niet genieten. Dat hangt voor mij (gelukkig) niet van het weer af 😉 Op het moment dat we daar fietsten was het weerbeeld grijs, grauw en nattig. We kletsten wat en al fietsend genoten we van het mooie uitzicht. Opeens merkte ze op dat ze eigenlijk meer ‘last’ heeft van het grijze weer zolang ze binnen zit dan wanneer ze er midden in stapt/fietst. Waneer ze thuis is en naar een grijze natte buitenwereld kijkt, ervaart ze dat als vervelend en onprettig. Wanneer ze gewoon naar buiten gaat, ervaart ze het eigenlijk altijd als prettig. Misschien herken je er iets in?
Het zou een mooie aanwijzing kunnen zijn naar hoe we als mens geneigd zijn om te gaan met de door ons als ‘niet zo prettige’ gelabelde gevoelens en ervaringen. Zolang je blijft kijken naar die gevoelens en ervaringen, is de kans groot dat je ze als lastig blijft ervaren en er veel weerstand tegen hebt. Zodra je ze gewoon ervaart in het moment, is de kans groot dat je sneller en moeitelozer weer een andere ervaring krijgt (Wespennest). Hoe doen we dat eigenlijk met de door ons als ‘prettig’ bestempelde ervaringen? Blijven we daar ook eindeloos naar kijken? Voelen we daar weerstand tegen? Denken we dan ook dat er iets ‘mis’ is of ‘mist’? Ik vermoed dat dat bij de meesten van ons niet het geval is. Daar willen we juist meer van! Wat nu als je je ervaring niet meer hoeft te labelen als ‘prettig’ of ‘onprettig’ maar gewoon ervaart in het moment wat er te ervaren is?
Inzicht in hoe we als mens de menselijke ervaring beleven kan er maar zo voor zorgen dat je steeds meer gaat beseffen dat het leven geleefd wordt. Los van welke omstandigheid/ervaring dan ook. Stel je eens voor wat een ruimte er dan ontstaat voor ALLES wat er is.
En stel dat jij gaat beseffen dat je in de kern bent als het water van het meer wat lijkt mee te kleuren met de weersomstandigheden, maar van nature onveranderlijk helder is en blijft.
Niks veranderlijker dan het weer en niks zo onveranderlijk als een mens!!