Ken jij dat ook? Het moment dat je ’s morgens wakker wordt en je hersenen meteen ‘aan’ gaan terwijl je eigenlijk nog moe bent en je het liefst nog even door wil slapen. Vooral nu er weer een grote verandering, nl. een verhuizing, aankomt ben ik me ervan bewust dat er veel gedachten over de verhuizing zijn bij het ontwaken. Laatst ontdekte ik dat de stroom gedachten onophoudelijk doorging zolang ik mijn ogen gesloten hield. Zodra ik mijn ogen echter opende, werd het even een soort van stil in mijn hoofd. De gedachten over de verhuizing verdwenen automatisch.
Tijdens een van mijn wandelingen in het bos met Angela vertelde ik haar over mijn ‘ontdenking’ en de term nadenken kwam naar boven. Vanuit de drie principes bezien kun je altijd alleen maar zien wat je denkt. In het bos zie je bomen. Je hebt ergens in je leven geleerd hoe een boom eruit ziet. Tot zover een neutrale waarneming. Zodra je gaat nadenken over de bomen ontstaat er een soort van oordeel over wat je ziet. Prachtig die herfstkleuren, wat een kale bedoeling die lege takken, wat een grote/dikke boom etc. En die informatie komt allemaal ‘na’ het denken. Ik roep wel eens ‘zodra ik ga nadenken gaat het mis’! Het denken op zich is een prachtig instrument om in de wereld van de vorm van alles te benoemen. Na het denken komt er als het ware het nadenken wat meestal een persoonlijk oordeel (dan wel verwachting) heeft over wat we via de zintuigen waarnemen. Bijna onmiddellijk voorzien van een gelabelde emotie. In de basis blij in het geval van de prachtige herfstkleuren, depressief in het geval van de kale takken of verbaasd in het geval van de grote dikke boom.
Het denken wat ‘neutraal’ waarneemt, is de universele denkkracht die zuiver en helder is. Door na te denken over het denken ontstaat er een verhaal in ons hoofd geanimeerd met een emotie. Je neemt niet meer zuiver en helder waar! Je blik vertroebelt en je waarneming is niet meer neutraal. Dat is hoe het menselijke ‘systeem’ werkt. Van binnen naar buiten.
Je kunt dus nooit iets anders waarnemen dan je eigen persoonlijke gedachten na het neutrale Denken. Zodra het ergens ‘wringt en schuurt’ heb je blijkbaar een gedachte die van zichzelf onpersoonlijk is, persoonlijk gemaakt. Wanneer je dat steeds meer durft te gaan inzien, ontstaat er ruimte en vrede. Niet alleen voor jezelf maar ook voor je omgeving. Dus denk eens wat minder na en kijk wat er dan te zien is. Je zult verrast worden door de eenvoud en de moeiteloosheid die daarmee kan ontstaan.