De uitdrukking ‘de uitzondering bevestigt de regel’ kwam recentelijk een paar keer voorbij. Mijn hersens hadden er moeite mee en zagen de logica van dit gezegde niet in. Deze uitdrukking is in mijn beleving het startsein en het excuus om te gaan differentiëren/labelen. Voor de natuur, en dat is eigenlijk gewoon ALLES, hebben we ook zo wat regels bedacht in de loop der eeuwen en verwonderen we ons regelmatig over de uitzonderingen. Daarover schreef ik al eerder een blog: Wie of wat is in de war? De korenbloem van de foto trekt zich er in ieder geval niets van aan en bloeit vrolijk verder zelfs als de vorst haar overgoten heeft met ijskristallen.
Blijkbaar heeft men ooit een regel bedacht en als er dan iets gebeurd wat daar niet binnen past, noemen we dat een uitzondering. De hele ‘label’ fabriek binnen o.a. de psychologie is op deze manier ontstaan. Iemand vertoond bepaald gedrag en iemand (jijzelf of een ander) heeft daar ‘last’ van, heeft weerstand tegen jouw gedrag, vind het niet normaal. Blijkbaar willen we dan iets verzinnen om dat andere gedrag te veranderen want het past niet binnen onze ‘regels’ van wat normaal is. En wie heeft trouwens ooit, op basis waarvan, bepaald wat normaal is? En kijk nu eens hoeveel ‘labels’ er inmiddels bedacht zijn? Er zijn inmiddels bijna meer uitzonderingen dan regels 😉
Voor ons als mens, ook onderdeel van de natuur ;-), werkt het eigenlijk niet anders. Op het gebied van gevoelens hebben velen van ons ook zo hun regels en uitzonderingen bepaald. En ik roep er maar wat die ik regelmatig om me heen hoor en/of lees. Lachen is meestal leuk, maar te hard lachen kan storend zijn voor anderen en soms ongepast in bepaalde situaties. Huilen doe je niet in gezelschap en kan een teken van zwakte zijn maar niet huilen bij een begrafenis van een naaste is wel heel koeltjes. Huilen van de lach mag dan trouwens wel weer alhoewel dat dan wel gepast moet zijn. Boos zijn is toegestaan als je daar een goede reden voor hebt maar je gaat niet op straat lopen schreeuwen tegen je kind. Sowieso hebben we onze voorkeuren qua gevoelens. Blij zijn is fijn. Bang, boos en bedroefd hebben we liever niet. Wellicht is het voor jou iets anders maar je herkent er vast wel wat in 😉
Het deed mij trouwens ook onmiddellijk denken aan de titel van een boek van Joris Vincken ‘Alles inclusief, leven zonder uitzondering’. In dit boek schrijft Joris korte verhalen en prachtige gedichten over het omarmen van het leven als geheel, zonder uitzondering! Zoals hij zelf op zijn boek omschrijft: ‘Het is geen belofte voor een beter morgen, noch lost het iets op dat gisteren gebeurde. Joris nodigt je uit de rijkdom van dit moment te ontdekken, de magie van het leven in dat wat zo gewoon lijkt. Voorbij onze oordelen over wie we zouden moeten zijn, het idee van goed en kwaad, leven we, zijn we. Perfecter dan we ons ooit kunnen voorstellen.’
De Drie Principes verwijzen naar hetzelfde. Je bent al helemaal heel en we zijn gevormd vanuit één universele levensenergie. Iedere keer is er weer dit moment om fris en helder, zonder regels en zonder uitzonderingen, te verschijnen.
Zou je je kunnen voorstellen wat een rust en ruimte er ontstaat als je dat steeds meer en meer kunt gaan zien?