Elke dag weer ontstaan er nieuwe verhalen. Wellicht is het goed je eens af te vragen waar verhalen eigenlijk uit bestaan en hoe ze ontstaan? Elk verhaal wordt mede mogelijk gemaakt door de Drie Principes in uitvoering. Het samenspel tussen het universele denken en bewustzijn. Je leeft en beleeft het denken! Van nature een neutrale energie. Met ons persoonlijke denken gieten we er als het ware ons ‘sausje’ over en daarmee wordt het onze ‘waarheid’. Eigenlijk spreek je in een verhaal hardop je persoonlijke gedachten en gevoelens uit over een situatie, ervaring, die je hebt beleefd of die je mogelijk nog gaat beleven. Verhalen gaan de ‘wereld’ in. Als je ‘pech’ hebt alleen jouw kleine wereldje en als je ‘geluk’ hebt, haal je het nieuws. Wat zou er met dat verhaal ‘onderweg’ gebeuren?
Een familiequiz had ooit als onderdeel het ‘doorvertelspel’. Een spelvorm in teamverband waarin 1 iemand een verhaal aanhoorde, het vervolgens doorvertelde aan een ander teamlid en die vertelde het weer door aan de volgende, etc. tot uiteindelijk het laatste teamlid het verhaal hardop mag gaan reproduceren. Er waren een aantal kernwoorden in het verhaal waar je punten mee kon verdienen. Wat je bij dat spel zag gebeuren is dat van het oorspronkelijke verhaal vaak niet zo heel veel meer overbleef. Het verhaal werd totaal uit zijn verband gerukt en vervormd en dat leverde vaak hilarische verhaalvervormingen op. Een vermakelijk spelletje om naar te kijken.
In de ‘echte’ wereld werkt dat in wezen niet anders. We zijn allemaal, stuk voor stuk, deelnemers aan het grote doorvertel-spel. Wat zou er gebeuren als je steeds meer gaat ‘zien’ dat gedachten in de kern neutraal zijn. Dat verhalen ontstaan uit een verzameling persoonlijke gedachten en er geen verhaal DE waarheid bevat? Zou er dan ruimte ontstaan? Ruimte om anders te luisteren naar het verhaal van de ander? Ruimte om anders te ‘luisteren’ naar je eigen verhalen?
In deze tijd waarin de verhalen over een bepaald onderwerp dagelijks hun rondgang doen is het wellicht mooi om hier eens anders naar te gaan kijken en luisteren. Wellicht ontstaat er dan als vanzelf rust en ruimte en vooral helderheid. Helderheid om in het moment te zijn, wetende dat er altijd een vervolg komt.