Je kent vast wel de opmerking ‘in je eigen wereldje zitten’. Laatst maakte iemand in mijn omgeving deze opmerking naar iemand die een beetje dromerig voor zich uit zat te staren. Degene voor wie de opmerking bedoeld was schrok op en verontschuldigde zich. Blijkbaar voelde zij zich in negatieve zin aangesproken wat op zich ook best logisch lijkt aangezien de opmerking vaak een negatieve lading heeft. Het maakte mij aan het lachen want in mijn beleving kunnen we ons allemaal dan wel de hele dag wel blijven verontschuldigen.
Sydney Banks verwees vaak naar de ‘Separate Realities’ waar we als mens in leven. Zolang je in de menselijke ervaring zit, leef je en beleef je het denken. Van oorsprong vormloos maar zodra we ons ervan bewust worden, krijgt het vorm en wordt het persoonlijk. Je kunt dus sowieso nooit iets anders beleven dan je eigen persoonlijke wereldje. Dus of je nu dromerig voor je uit zit te staren, of vol interesse om je heen zit te kijken, stil bent of geanimeerd je verhaal aan het delen bent, het speelt zich allemaal af binnen jouw wereld(je) en in jouw hoofd oftewel ‘wereldbol’ ;-).
En ja, we kunnen luisteren naar het verhaal van een ander en daar zoveel in herkennen dat we denken dat het ons verhaal is. Maar dat ‘denken’ doen we vanuit onze ‘wereldbol’ en de ander verteld zijn verhaal vanuit zijn ‘wereldbol’. Wat zou er gebeuren als we meer en meer gaan luisteren naar de ander zonder dat we tegelijkertijd al aan het nadenken zijn? Zonder dat we al bezig zijn met de ‘herkenning of ontkenning’ en een reactie aan het formuleren zijn in onze eigen ‘wereldbol’?
Alleen maar aanwezig zijn en als het ware toeschouwer zijn bij de ‘wereld’ van de ander. Wetende dat de ander lekker in zijn eigen wereldje zit en jij in de jouwe. Wetende dat we, in alle onschuld overigens, dat nu eenmaal als mens allemaal ‘gewoon’ doen dankzij de kracht van de drie principes: de universele levensenergie, het universele bewustzijn en het universele denken die in wezen één geheel zijn. Waardoor wij uiteindelijk ook weer één geheel zijn!
Veel plezier in je eigen wereldje zou ik zo zeggen. En gun de ander ook zijn eigen wereldje. Kijk en luister zonder oordeel en verwachtingen en laat je verrassen door het gevoel dat dan de ruimte krijgt te ontstaan.