In het delen van de Drie Principes wordt vaak gebruik gemaakt van metaforen om iets te verduidelijken. Recentelijk hoorde ik Dicken Bettinger, Drie Principe mentor, aan de hand van de metafoor van ‘de mens met de hamer’ uitleggen waarom er geen techniek nodig is om iets aan of af te leren. Deze metafoor is zo simpel en grappig dat hij waarschijnlijk makkelijk blijft ‘hangen’. En het kan en mag nu eenmaal makkelijker in ‘Drie Principe land’.

Stel je voor dat je in een maatschappij leeft waar mensen rondlopen die zichzelf de hele dag met een hamer op hun hoofd slaan. Ze klagen de hele dag door dat ze zo verschrikkelijke hoofdpijn hebben. Nog nooit heeft iemand ze iets verteld over de hamers waarmee ze zichzelf de hele dag op hun hoofd slaan. Als je ze vraagt ‘waarom heb je zoveel hoofdpijn?’ dan wijzen ze altijd iets in de buitenwereld aan: hun broer of de buurman die ze kwaad maakt, het slechte weer, verkeerslawaai, de stress op hun werk, de dwarse puberzoon, etc. Je zou kunnen denken dat het dan handig is om ze een bepaalde techniek aan te leren om met die situatie te leren omgaan. Ze hebben echter geen techniek nodig. Het enige wat ze nodig hebben is inzicht in waar hun pijn vandaan komt. Je verwijst ze naar de hamer die ze in hun handen hebben waarmee ze zichzelf de hele tijd op hun hoofd slaan. Daar komt hun pijn altijd vandaan’.

Als jij gelooft dat iets van buitenaf je stress kan doen ervaren zoals bijvoorbeeld je werk, of het gedrag van je broer, of de klaagzang van je buurvrouw, of je puberzoon die van alles laat slingeren, of de corona perikelen, etc. Het maakt eigenlijk niet uit wie of wat. Er is namelijk altijd maar één misverstand op te helderen dan wel te doorzien. Je kunt nooit iets anders ervaren dan het denken. Het zijn je persoonlijke gedachten over de situatie waar je ‘last’ van hebt. Je hebt blijkbaar oordelende gedachten over je werk, je broer, de buurvrouw, je puberzoon of de crisis. Je gedachten zijn als het ware de hamer die je zelf in je hand hebt en waarmee je jezelf op je hoofd aan het slaan bent.

En het mooie is dat er geen techniek nodig is om hier mee te leren omgaan. Je hoeft in principe, of in de Drie Principes, alleen maar in te zien dat je jezelf met de hamer op je hoofd aan het slaan bent en dat dat pijn doet. Dat inzicht brengt je in een andere staat van zijn die soms ook wel een soort van meditatieve staat van zijn wordt genoemd. Je ervaart de connectie tussen het denken en het voelen en gaat steeds ‘dieper’ zien dat het altijd 100% je persoonlijke denken is dat het gevoel veroorzaakt. Dat wetende lijkt het niet heel logisch om te blijven ‘hameren’. Het kan natuurlijk nog wel voorkomen dat je aan het hameren slaat maar inzicht gaat je helpen steeds vaker en sneller de hamer neer te leggen!

Hiermee wordt het zeer onwaarschijnlijk dat je de ‘man met de hamer’ nog gaat tegenkomen. Wat een rust en een ruimte om steeds moeitelozer te gaan leven.